.jpg)
قابل توجه عزیزان مجموعه ی ما برای رفاه شما مشتریان عزیز فروش اینترنتی هیدروکسید کلسیم را به سرار کشور آغاز کرد.
کاربرد
هیدروکسید کلسیم در کشاورزی به عنوان آفت‌کش، به عنوان یکی از مواد مؤثر مخلوط بوردو - یک آفت‌کش، قارچ‌کش تماسی محافظ و باکتری‌کش - استفاده می‌شود [3]. فرآورده‌های ثبت‌شده بر پایه هیدروکسید کلسیم در برابر کپک کرکی ماخورکا و تنباکو و همچنین در برابر قارچ‌های بیماری‌زای گیاهی که باعث کپک پودری می‌شوند (قارچ‌های خانواده Erysiphaceae) مؤثر نیستند [5]. هیدروکسید کلسیم در حال حاضر به عنوان علف‌کش استفاده نمی‌شود [2]. هیدروکسید کلسیم برای محافظت از چوب در برابر اثرات قارچ‌ها و پوسیدگی استفاده می‌شود [3].
خواص و ویژگی‌های سم‌شناسی
شاخص‌های سمیت زیست‌محیطی هیدروکسید کلسیم در رابطه با موجودات زنده کم، و کمتر اوقات متوسط است، به ویژه:
پستانداران (موش صحرایی حاد دهانی) - کم؛
ماهی‌ها (کرم خاکی حاد 96 ساعته) - کم؛
کرم‌های خاکی (کرم خاکی حاد 14 روزه) - متوسط [8]. ویژگی‌های سم‌شناسی و بهداشتی در رابطه با انسان:
بدون خواص سرطان‌زایی؛
هیچ داده‌ای در مورد تأثیر بر سیستم غدد درون‌ریز وجود ندارد؛
هیچ داده‌ای در مورد تأثیر بر سیستم تولید مثل وجود ندارد؛
مهار استیل کولین استراز ایجاد نمی‌کند؛
سمیت عصبی ندارد؛
دستگاه تنفسی را تحریک می‌کند؛
پوست را تحریک می‌کند؛
چشم‌ها را تحریک می‌کند؛
هیچ داده‌ای در مورد جهش‌زایی وجود ندارد[8].
کلاس خطر
3 - برای انسان (کم خطر)؛
3 - برای زنبورها (کم خطر)[1].
تاییدیه‌های استفاده
استفاده از فرآورده‌هایی با ماده فعال هیدروکسید کلسیم در منطقه حفاظت از آب مخازن ممنوع است[1].
آماده‌سازی‌های هوانوردی با ماده فعال هیدروکسید کلسیم مجاز است[1].
تولید
ساده‌ترین روش، از نظر شیمیایی، برای به دست آوردن هیدروکسید کلسیم، تعامل اکسید کلسیم (CaO) با آب است. این واکنش با آزاد شدن مقدار زیادی انرژی - 67 کیلوژول در هر مول [3] - همراه است. تاریخچه
هیدروکسید کلسیم یا آهک آب‌دیده از دیرباز (7500 سال قبل از میلاد) برای بشر شناخته شده بوده و در زمینه‌های مختلف تولید مورد استفاده قرار می‌گرفته است. هیدروکسید کلسیم برای اولین بار به عنوان یک جزء آفت‌کش نسبتاً جدید، در پایان قرن نوزدهم [6]، مورد استفاده قرار گرفت.
به جوزف لویی پروست، شیمیدان فرانسوی، مأموریت داده شد تا وسیله‌ای ایمن برای محافظت از انگور در برابر سارقان پیدا کند. پیشنهاد شد که توت‌ها و تاک‌های در حال رسیدن را با مخلوطی از آهک و سولفات مس تیمار کنند. بوته‌های انگور تیمار شده به این روش، سارقان را جذب نمی‌کردند، زیرا این مخلوط، پس از خشک شدن، بسیار شبیه کپک به نظر می‌رسید. بلافاصله بر اساس محل استفاده، مخلوط بوردو یا مخلوط پروست نامیده شد.
در سال 1882، گیاه‌شناس پیر ماری میلاردت خاطرنشان کرد که تاکستان‌های تیمار شده با مخلوط بوردو تحت تأثیر پوسیدگی انگور قرار نمی‌گیرند. علاوه بر این، کشف شد که مخلوط بوردو با موفقیت با سایر بیماری‌های قارچی انگور، به ویژه کپک، و همچنین بیماری‌های قارچی و باکتریایی محصولات مختلف میوه و توت مبارزه می‌کند[6]. مخلوط بوردو در سراسر جهان استفاده می‌شود.
جهت استعلام و سفارش محصول با شماره های درج شده در بالای سایت تماس حاصل نمایید.
